तिम्रो घमण्डले फोड्न सक्ने चट्टानसम्म हो । आखिर यो जिन्दगीको यात्रा चिहानसम्म हो । कुनै संवाददाता जस्तै लाग्छन् कुरा काट्नेहरु नभएको कुरा पुर्याउने दुनियाँको कानसम्म हो । प्रेमको परिभाषा नबुझ्नेहरु अदालतसम्म पुग्छन् सम्बन्ध बिच्छेदमा फेरिन सक्ने

जहाँ म एक्लै थिएँ र आफुलाई बच्चानै छु भन्ठान्थें ।अनि घरमा पनि जे माग्यो त्यहि पूरा हुन्थ्यो । म सानोतिनो काम गरेर आफ्नो जीवन गुजारिरहेकी थिएँ । चुलबुले र चकचके म, कसैले नक्कली भन्दै जिस्काउने वास्तविकता

पेट्भरी हलाहल बीष र जिब्रोमा अमृत बोकेर कुट्नैतिक तवरले भित्रिन खोजिरहेको छ ब्वाँसो रुपि अमेरिकी साम्राज्यवाद एमसीसीको नाम बोकेर । देशका अन्धभक्त विद्वान् र भ्रष्ट बहिराहरुले नेपाली माटो रणभुमिको मसानघाट र जनतालाई मुर्दा बनाएर यता बोलाइरहेको

हेक्का छैन मलाई मेरो जिवनको बाटो कत्तिखेर बिर्सिए मैले मेरो ओठको एक घाम खुशी फुस्किएर गयो कत्तिबेला म बाट ? तिम्रो सपनाको कारिन्दा भएर कहिले देखि हिडे म ? तिम्रो योजना लेखिएर कतिबेला कोरमेट भयो मेरो

को हो त्यो ? जसले भनिदियो ‘महिलाको इज्जत योनीमा हुन्छ’ र तिमी पत्याएर बस्यौ युग युग ! को हो त्यो ? जसले भनिदियो- ‘रुप भएकी छोरी र सिप भएको छोरो भोकै मर्दैनन्’ र तिमी रुपौली बन्न