यता सुन नक्कली कुराको खरानी निधारमा घसेर सर्वस्व लुटिएको बेचैन जोगी जस्तै देखिने ए साथी… झन्डै एक दशक देखिको नक्कली कुराले पोलेर बनेको खरानी भित्र बचेका फिलिङ्गा हौं हामी, हेर अब फिलिङ्गाहरुबाट अर्को भर्भराउदो आगो कसरी

यो धर्तिमा बस्नकोलाई मानिस मात्रै हैन पशुपक्षिंहरुको अधिकार नै छैन चाहे सुतुन पानी मुनि चाहे सुतुन बनमा चाहे बसुन घर गोठमा डरै डर छ मनमा ।यिनको पनि छोराछोरी यिनको पनि घर छ जतातिर हेरेपनी उतै तिर

जताततै मेलाको रौनक ग्राहकको पर्खाइमा गाउँले र सहरियाहरू रङ्गीविरङ्गी सपना आश्वासनका पोका मासुभात र रक्सीको सगुनले लठ्याएर फेरि सौदागरहरू उधारो सौदाबाजीमा मुन्टो झुकाएर झन्डा उठाएर दुवै हात जोडी भिक्षान्देहीको शैलीमा पाँचबर्से जागिर पक्का गराउन तपाईं/हाम्रो घरआँगनमा

यो साँझ, दिनभर लालझण्डाको समिपमा, कयौं मिठासले भरीएका, रंग रोगन गरिएका, अनि आदर्श शब्दहरूले भरिएका गगनचुम्बी भाषण गरेर फर्किएको साँझ । अनि मेरा अग्रज नेताहरुका, स्वप्नहरुका अनन्त उद्गमरुपी भाषणहरु सुनेर पनि फर्किएको साँझ । मञ्चमा आसिन

जीन्दगीको यात्रामा बेलैमा आफुलाई चिन्न सक्नु पनि एक कठिन काम पो रहेछ। जब मेरो मनभित्रको ‘म’ले म को हु भन्ने आभास गर्दैन, आफ्नो मार्ग निर्देशन आफै कोर्दैन र त यहाँ आफुले आफुलाई खोज्न पर्ने स्थिती सिर्जना