साहित्य Archive

मदानी मन्थन
म मरें म जलें केवल तिम्रालागि देहबाट तपतप झरें केवल तिम्रालागि छटपटि हो नभन्दिनु पीडा नथप्दिनु मलाई सकिनुमा चिर आनन्द छ । जीवनको आशा, प्रेम र समर्पणको सौन्दर्यलाई सरस र सलिल ढङ्गबाट उद्बोधन गरिएका यी कवितात्मक

ठिकै भन्यौं सबै ताल्चामा एउटै चाबी लाग्दैन…
तेरो केही हक लाग्दैन तेरो केही दाबी लाग्दैन ! ठिकै भन्यौं सबै ताल्चामा एउटै चाबी लाग्दैन । हामी जो काटिए पनि रगत रातो आउँछ भैया । रत मलाई म गोर्खाली तिमी पन्जाबी लाग्दैन ! कहिले पिठ्युँमा

सपना देखाइएको मान्छे
ओहो ! कति घातक छन् यी सपना व्यापारहरू ! न कुनै दर्ताको झन्झट छ न कुनै राजस्व विभागको तामेली छ ! न त कुनै अपचलनको शङ्का न त कुनै अख्तियार अनुषन्धानको फन्दा छ ! बढो गज्जवको

इसाराको भय !
पूर्वको नामचलेको सुन्दर शहर धरानमा रहेको “थ्री स्टार” होटलमा बिहान र दिउँसो भन्दा साँझढलेपछि बडी चहलपहल हुन्थ्यो। तीनजना युवतीले संचालन गरेको हुँदा होटलको नाम ” थ्री स्टार ” राखिएको थियो । तीन युवती मध्ये “पारिजात” सबैको

जिन्दगी जुवा खालकाे पत्ता भाे…
कहिले गुलाम भाे कहिले बास्सा भाे जिन्दगी जुवा खालकाे पत्ता भाे । टाउको गाडेर पनि उम्रिन्छ उखु जरा उखेल्नेहरुले उखल्दा भाे । फरक बसका झ्याल थियौं हामी जाम खुल्याे, छुट्टिने पक्का भाे । भरी नहुन्जेल खाली

ह्रदयकाे घाउ बल्झियाे फेरि खाटाे बसेकाे….
ह्रदयकाे घाउ बल्झियाे फेरि खाटाे बसेकाे सुहाएन विधुवा पहिरनमा पुतली राताे बसेकाे । जिन्दगीमा कमाउने इष्ट र इज्जत रैछ जस्ताे लाग्याे मलामी भिड देखेर चितामा दाउरा फाल्न पालाे बसेकाे । ठुलाे भए सहर पसे भन्दैमा बालाइ

कसरी आयौ नयाँ बर्ष
एक बर्षको यात्रा पूरा गर्दै उत्साहित मौसमको साथमा बसन्तको बहार बोकि समस्त नेपालीको घर आगनमा अस्ति भित्री सकेछौ नयाँ बर्ष तर ! कसरी आयौ नयाँ बर्ष ? तिथि र मिति मात्र फेरबदल गर्दै उहीँ बिगतको कालो

त्रास !
आकासमा मडारिएका काला बादलहरुले मनभित्र पनि कालो छाया पार्दछ। ओहो ! कस्तो डर लाग्दो मौसम ? म पुर्बबाट उत्तरतिर बेतोडले बत्तिरहेको बादल अनि संगसंगै धुलोको भुमरी बनाउदै ब्रम्हाण्डमा बत्तास्सि रहेका बतासका झोकाहरुलाई आफ्नो कोठाको झ्यालबाट हेर्दै

`युवा´
युबा सबै धनको लोभले बिदेश तिर पलायन भए गाउँमा केवल बाल बच्चा र वृद्ध बृद्दा बाकी रहे। फर्की आउ भो बिदेशबाट दिदी बहिनी दाजु भाइ सबै मिली कायापलट गरौं अब आफ्नै देशलाई। तिम्रो रगत पसिनाले अर्काको

हरेक रात सम्झनामा एकफेर आईदिन्छ…
हरेक रात सम्झनामा एक फेर आईदिन्छ। जो मनको बाटो हुँदै सम्झेर आईदिन्छ। आफ्नो हुँदा पनि काखमा बस्न पाएन, दुश्मन भने यो छातीमा टेकेर आईदिन्छ। हास्ने ओठ भन्दा रुने आँखा माथी हुन्छ , र त खुशी मा