साहित्य Archive

छिनाएर मेरो गर्धन सिमानामा प्रयोग होस

इतिहासका प्रत्यक पाना पानामा प्रयोग होस गोर्खे खुकुरी फेरि यो जमानामा प्रयोग होस । मेरो पनी त एउटा अन्तिम सपना बाकि छ छिनाएर मेरो गर्धन सिमानामा प्रयोग होस । यदि हाम्रो तातो रगत उम्लिएकै हो भने

एक पुरुष इन्जियर यौनकर्मीको वास्तविक कथा !

‘तिमीलाई थाहा छ, तिमी कहाँ उभिएको छौ । यहाँ शरिरको मोल मोलाई हुन्छ ।’ म अर्थात् एक पुरुष, निलो, गुलाबी बल्ब राखिएको यो कोठामा आफूलाई बेच्नका लागि उभिएको थिएँ । मैले जवाफ दिएँ, ‘हो, थाहा छ

ललित बिष्टका ७ चोटिला मुक्तकः ढोका उर्घादा,आमा आए हुन्थ्यो

१.शहर फेरिएछ,अनि,रहर फेरिएछ  तिम्रो बिहे गर्ने डोलिको प्रहर,फेरिएछ । संगै बिहे गरैला भनेकै थेँ ऊ बेलामा  तिम्राे मन अनि मझेरिको जहर फेरिएछ । २.बाच्नु पनि गतिलो सजाय हुन्थ्यो । मर्नु भन्दा पहिले बचाए हुन्थ्यो । बर्षाैँ

आदतहरुको कमैया

आउ धूम्रपान गरौं एक खिल्ली अहमको चुरोटलाई मशालको आगोमा बलिरहेको एक झिल्को ज्वालाले धुवाँ-धुवाँ बनाएर उडाइदिउँ । आउ सुर्ती सेवन गरौं एक फ्वाँक ईर्ष्याको लामपाते सुर्ती मिचेर चुनामा रगडी-रगडी चेपुवामा च्यापेर थुकैथुकले अपवित्र बनाइदिउँ । आउ

जुन कार्यक्रमले झल्झल्ती जनयुद्ध सम्झायो

  यतिबेला बिगत सम्झीरहेछु । भन्दा पत्यार नलाग्ला कहिलेकाँहीका बिगतका सम्झना पनि बहुत अपत्यारीया हुन्छन । हो त्यस्तै अपत्यारीको बिगत सम्झेर कहलिरहेछु । यो लेख्दै गर्दा मेरो उमेर जस्तै समय पनि जवान हुदैछ । हो युवा

” म क्रान्तिकारी “

म क्रान्तिकारी मेरो सपना असमानता र विभेद हटाउने देश बदल्ने दुनियाँमा बदल्ने तर उनी भन्थिन देश र दुनियाँ बदलिदैन प्रिय , आफ्नै जीवन सुखी र खुशी बनाउ तर म भन्थे र भन्छु… तिमी श्रृङ्गार बाटो त्याग

बुवा भन्नुहुन्छ !

साना साना पाउ तिम्रा उठलान चल्न खोज्लान कहि कतै लरखराउदै दुईचार कदम चलेपछी तिमी लडौला तर नडराउनु, नरुनु हार पनि नखानु तिम्रो बुवा तिम्रो हरकदममा तिम्रो साथसाथ हुनेछ । मेरो बुवा भन्नुहुन्छ । तिम्रो काँधमा ठुलो

साहित्यतर्फको नोबेल पुरस्कार अस्ट्रियाली लेखकलाई

स्टकहोम, सन् २०१९ को साहित्यतर्फको नोबेल पुरस्कार अस्ट्रियाली लेखक पिटर हान्डकेलाई प्रदान गरिने भएको छ ।पोल्याण्डकी लेखिका ओल्गा टोकारजुकले सन् २०१८ को साहित्यतर्फको नोबेल पुरस्कार प्रदान गरिने भएको छ । तर, सन् २०१८ मा एक विवादास्पद

नाफाको यो जिन्दगी !

कहिलेकाँही जिवनका बिषयमा घोत्लीदा पनि आनन्द आउछ । लाग्छ अजिवको हुदो रहेछ जिवनचक्र,सोच्छु जिवनको बास्तविक्ता बुझ्न नपाउदै बालापनको बसन्त ऋतुले फरक प्रकृतिको पालुवा फेर्न थाल्यो । हाे रहेछ साच्चै मानिस भनेको परिस्थितिको दास नै हो ।

मैले कसरी लेख्न सिकें….!

मैले धेरै परिमाणमा जीवनका त्यस्ता कठिनाइहरुको अनुभव गरे, जसले गर्दा म जीवनसँग भयभीत हुन्थे । आज म त्यस्तो डरलाई अन्धो मान्छेको डर ठान्दछु । मैले पटक पटक बर्णन गरेजस्तै अत्यन्त कठिन परिस्थितिहरुमा रहेर मैले बालककालदेखि नै