जन्मेदेखि न मरुन्जेलसम्म मृत्युको डरमा बस्नुपर्छ…
प्रकासित मिति : २०७६ चैत्र २६, बुधबार ११:१३
प्रकासित समय : ११:१३
हात खुट्टा सग्ला भएर पनि अरुको भरमा बस्नु पर्छ
सानोमा बा ठुली भएपछि श्रीमानको घरमा बस्नुपर्छ ।
मर्न हुन्न रे जहर पिएर के गर्नु जिन्दगी जिएर यहाँ
जहाँ पत्थर पुजिन्छ सालिग्रामले बगरमा बस्नुपर्छ ।
दिल नभएको कुनै सजिब बस्तु जस्तै लाग्छ उ
जब दिल दिएर पनि मैले उसको नजरमा बस्नुपर्छ ।
लास जलाई सकेपछि आर्यघाटमा मलामी बोल्यो
मुत्युलाई नजीकबाट हेर्ने हो भने सहरमा बस्नुपर्छ ।
खै कसरी भनु यो जिन्दगीलाई आफ्नै हो भनेर
जन्मेदेखि न मरुन्जेलसम्म मृत्युको डरमा बस्नुपर्छ ।
-
छोराको प्रश्न !
जिन्दगीको कुनै पलहरुमा म साहित्यमा बग्न खोज्दथे, भावना, वेदना, रचना कोरिरहन्थे तर आजकाल खै -
“अन्धकार पछिको उज्यालो”
सुनिता एउटा सानो गाउँमा जन्मेकी थिई। गाउँ हरियो पहाडहरूले घेरिएको, खोल्साहरू झरना जस्तै बग्ने,