बित्यो जो इतिहास अब फर्केर आउदैन । बदलिनु भन्छ समय सधै उहीँ सिकाउदैन। बिर्सन्छ हजार राम्रा, एक गल्ती भेटे मात्रै आफ्नाले पनि साथि यहाँ आफ्नो बनाउदैन । दुखी छ आज मान्छे किन भौतिक सुख हुदानी भित्र

बाछिटा नेपाली साहित्यमा भरखरै मात्र यहि २०७७ जेष्ठ २ गतेबाट लेखन सुरु गरिएको कान्छो र लघुतम विधा हो । यो विधा ३–५–३ अक्षर संरचनामा लेख्ने गरिन्छ । १. प्रकृति प्रेमिल लाग्छ आकृति २. कुहिरो मनमा चल्छ

  सबकी आँखोंका मर गया पानी राम जाने किधर गया पानी।  ज़िक्र होते ही बावफाओं का आपका क्यूँ उतर गया पानी । धूप ने जब गले लगाया तो क़तरा – क़तरा बिखर गया पानी । तेरी

हो त्यहीँनेर ढल्यो मेरो सपनाको महल सिमाना बेचेर स्वार्थको माला लगाएपछि हो त्यहीँनेर लुटियो मेरो देशको अस्मिता तिमिले उस्कै घामको उज्यालोमा नाचेर छमछमी आबश्यकताको परिपुर्ति गर्यौ । उस्कै लालचको सवारीमा सवार भएर सम्पन्नताको भ्रम बाच्यौ  ।

१) झुटको पोको बोक्नेलाई मैदान खाली छ अग्रगामी पाउ रोक्नेलाई मैदान खाली छ आऊ गरौँ सुन्दर सम्झौता यो देशको हितमा दुनियाँ अगाडि खोक्नेलाई मैदान खाली छ ।  २) राम्रै काम गर्दा पनि टुट्नेहरूसँग स्वार्थको निम्ति यहाँ